Το Σάββατο  11 Φεβρουαρίου 2023, πρωί στις 7 ώρα ξεκινήσαμε από τη Νίκαια με  προορισμό την Υπάτη, στο βουνό της Οίτης. Μετά από μια στάση στον Άγιο Κωνσταντίνο  για καφέ, συνεχίσαμε για Λαμία.

 Πηγαίνοντας στην Εθνική οδό μετά τις Θερμοπύλες προς Λαμία μπροστά και αριστερά διαγράφεται ο ορεινός όγκος της Οίτης. Στη βόρεια πλευρά της απλώνεται η εύφορη κοιλάδα του Σπερχειού ενώ στα νότια συνορεύει  με τα επιβλητικά Βαρδούσια και την Γκιώνα, ενώ ανατολικά ο ποταμός Ασωπός τη χωρίζει από το Καλλίδρομο.

 Εδώ στο μυθικό βουνό βρίσκεται η Πυρά του Ηρακλή όπου o μυθικός ήρωας κάηκε, για να γλιτώσει από τους φρικτούς πόνους που του προκάλεσε ο δηλητηριασμένος μανδύας του κένταυρου Νέσσου.

Η Οίτη φημίζεται από την αρχαιότητα για τα φαρμακευτικά φυτά της, όπως είναι ο ελλέβορος (σκάρφη), το σπαθόχορτο κ.ά. αλλά και για τα μανιτάρια της. Είναι ένα βουνό πλούσιο σε νερά, που ακόμα και σήμερα ξεδιψάει όλη την Αθήνα με το νερό που έρχεται από τη λίμνη του Μόρνου. Από τα οροπέδια της πηγάζουν αρκετά ποτάμια. Στα ανατολικά ο Ασωπός και ο Γοργοπόταμος, που καταλήγουν στο Σπερχειό. Στα δυτικά ο  Ίναχος  που καταλήγει και αυτός στο Σπερχειό, ενώ στα νότια έχει πολλά ρέματα που ενισχύουν τα νερά του Μόρνου. Εκτός από τα ποτάμια σε όλο το βουνό υπάρχουν παντού πηγές και έτσι ο πεζοπόρος απολαμβάνει δροσερό καθαρό νερό στις περισσότερες διαδρομές.

Στην είσοδο της πόλης αντικρίσαμε  τον όμορφο καταρράκτη, που τα νερά του παλαιότερα κινούσαν τον παλιό νερόμυλο. Ξεκινώντας από την πλατεία του χωριού,  οι πεζοπόροι έκαναν μια πολύ όμορφη διαδρομή στο μονοπάτι των Φαρμακίδων και στο Βυζαντινό κάστρο της Υπάτης  περίπου 10 χιλιομέτρων.

Το μονοπάτι ξεκινάει  από το χωριό προς τη μεγάλη γέφυρα του Ξεριά  και  ανηφορίζει ομαλά προς την ανεμότρυπα.

Σε πολλά σημεία συναντήσαμε και λίγο χιόνι που είχε πέσει την προηγούμενη νύχτα.

Στη συνέχεια κατεβαίνει στο ποταμό Ξεριά και συνεχίζει για αρκετή ώρα στην όχθη του μέχρι πού φτάνει σε μια  χαράδρα όπου βρίσκεται ένας καταρράκτης 45 μέτρων (Κρεμαστός), ο πρώτος από τους πολλούς καταρράκτες του μονοπατιού στους οποίους λούζονταν οι «Φαρμακίδες», ξορκίζοντας το καλό και το κακό στα παγωμένα τους νερά.

 

 Οι Φαρμακίδες συνέλεγαν τα φυτά στις πλαγιές της Οίτης και με αυτά έφτιαχναν τα μαγικά τους βότανα.
Συνεχίσαμε το μονοπάτι  και στη διασταύρωση προς καταρράκτη στρίψαμε αριστερά. Ανεβαίνοντας στα βράχια ύστερα από λίγη ώρα συναντάμε το υπέροχο καταρράκτη.  Φτάνοντας κοντά του εντυπωσιαστήκαμε από την ομορφιά του. Το ύψος  του φτάνει τα 140 μέτρα  και αυτή την εποχή είχε αρκετό νερό.

Όλο το μονοπάτι μέχρι και τους καταρράκτες ήταν εντυπωσιακό. Σε αρκετά σημεία, κοντά  στο πρώτο καταρράκτη ήταν απαραίτητη η αναρρίχηση μέσω σχοινιών που είχαν τοποθετηθεί. Σε καποια σημεία συναντήσαμε πάγο και ανεβήκαμε με μεγάλη προσοχή για να  αποφύγουμε τραυματισμούς λόγω της ολισθηρότητας των βράχων.
Κοντά στο ποτάμι  το μονοπάτι έχει καταστραφεί εξαιτίας των τελευταίων κακοκαιριών και οι  γέφυρες, έχουν παρασυρθεί από τα νερά του ποταμού.

Δεν συνεχίσαμε στο δεύτερο καταρράκτη λόγω του παγετού και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε ,περνώντας από τη σπηλιά Ανεμότρυπα. Τον καταρράκτη αυτό τον είχαμε επισκεφτεί την προηγούμενη εξόρμησή μας και ειχαμε συναντήσει και αναρριχητές που ανέβαιναν με σχοινιά στα ολισθηρά τους βράχια.

 

Συνεχίζοντας  το ανηφορικό μονοπάτι  φτάσαμε ως  το κάστρο της Υπάτης με την υπέροχη με θέα  προς όλη την κοιλάδα του Σπερχειού, το Μαλιακό κόλπο και την Όθρυ βορειότερα της Λαμίας.

Το Βυζαντινό κάστρο της Υπάτης ήταν διαφορετικό από τότε που το επισκεφτήκαμε για τελευταία φορά, λόγω των εργασιών που έγιναν πρόσφατα. Αφού βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες πήραμε ξανά το μονοπάτι που κατηφορίζει φθάνοντας τελικά μέχρι την πλατεία της.

Η  Υπάτη είναι κτισμένη στη θέση της αρχαίας πόλης Υπάτα, στους πρόποδες του βουνού σε υψόμετρο 400μ.. Γνωστή παλαιότερα με την ονομασία Νέαι Πάτραι, είναι από τις σημαντικότερες κωμοπόλεις της ορεινής Φθιώτιδας. Υπήρξε έδρα του Δουκάτου Νέων Πατρών και από το 1319 και μέχρι το 1393 διοικητικό κέντρο του Καταλανικού Δουκάτου Αθηνών και Νέων Πατρών. Πάνω από το χωριό ξεχωρίζουν τμήματα του αρχαίου τείχους, ενώ διακρίνονται και οι μετέπειτα οχυρωματικές επεμβάσεις Βυζαντινών και Φράγκων. Ο οικισμός καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς τον Ιούνιο του 1944 με αποτέλεσμα να αφανιστούν τα περισσότερα από τα παλιά σπίτια.

 

 

Στην άκρη του χωριού υπάρχει το Κακογιάννειο Αστεροσχολείο, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα, στα τέλη του 2010 και στεγάζεται στο ιστορικό κτήριο του Δημοτικού Σχολείου Υπάτης.

Το κτήριο παραχωρήθηκε από τον πρώην Δήμο Υπάτης  του οποίου ο εξοπλισμός χρηματοδοτήθηκε με δωρεά   του ζεύγους Υπαταίων, Σταύρου & Ειρήνης Κακογιάννη, το 2008, προς τον Σύλλογο Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας «Ο Ηρακλής».

Αποτελεί κέντρο εκπαίδευσης, έρευνας και διάδοσης της επιστήμης της Αστρονομίας για τους μαθητές και κάθε ενδιαφερόμενο περί την επιστήμη της Αστρονομίας. Διαθέτει  μικρό Πλανητάριο, αίθουσες προβολών, διαλέξεων, εκδηλώσεων, σεμιναρίων και παρουσιάσεων που σχετίζονται με την Αστρονομία. 

Στη πλατεία του χωριού είχαν φτάσει και οι τουρίστες που επισκέφτηκαν και  το Βυζαντινό Μουσείο όπου εκτίθενται τμήματα παλαιοχριστιανικών ψηφιδωτών δαπέδων, βυζαντινά μαρμάρινα  νομίσματα και διάφοροι θησαυροί.

Αφού γευματίσαμε  στο γνωστό ταβερνάκι της Υπάτης , στις  18.00 αναχωρήσαμε  για την επιστροφή μας στη Νίκαια με ενδιάμεση στάση στα Καμένα  Βούρλα.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•