Την  Κυριακή το πρωί , 22 Οκτωβρίου 2017, ξεκινήσαμε από τη Νίκαια  με προορισμό το όρος Αρτεμίσιο. Κάναμε  μια στάση στο Σπαθοβούνι για καφέ και  συνεχίσαμε για τη Νεστάνη με προορισμό τη Μονή Γοργοεπηκόου. Από πάνω μας φαίνονται οι κορφές του Αρτεμισίου και του Κτενιά  και προς την Τρίπολη  το  βουνό Μαίναλο και το Λύρκειο βορειότερα. Η Νεστάνη παλιά  ονομαζόταν Τσιπιανά, από το ομώνυμο κάστρο που είναι κτισμένο πάνω στον Γουλά, και πήρε το σημερινό όνομα από την αρχαία κώμη της Αρκαδίας στην περιοχή της Μαντίνειας. Ήταν χτισμένη πάνω σε μία από τις αρχαίες διόδους επικοινωνίας με την Αργολίδα. Όπως μας λέει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας (2ος αι. μ.Χ.), εδώ υπήρχε ιερό της θεάς Δήμητρας και εκεί γινόταν κάθε χρόνο εορτή προς τιμήν της από τους Μαντινείς.

 

Στους πρόποδες του λόφου βρίσκεται η κρήνη του Φιλίππου, την οποία έχτισε ο Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος Β' το 338 π.Χ..Διασχίσαμε τη Νεστάνη και,  αφού ανεβήκαμε ανατολικά προς το βουνό  Γουλά (1.160 μ.), που δεσπόζει πάνω από τη Νεστάνη, φτάσαμε στη Μονή Γοργοεπηκόου .

Λέγεται ότι η Γοργοεπήκοος ιδρύθηκε το 1030 ή 1080 μ.Χ., αλλά ιστορικές μαρτυρίες (έγγραφα και άλλα) φανερώνουν ότι το μοναστήρι λειτουργεί από το 1536 μ.Χ. Το γεγονός ότι η Ιερά Μονή είναι χτισμένη σε αρχαιολογικό χώρο ( ιερό της θεάς Δήμητρας ), με αρχαιότατη λατρευτική παράδοση και με διάφορα αρχαϊκά και παλαιοχριστιανικά αρχιτεκτονικά λείψανα, επιτρέπει την υπόθεση ότι αποτελεί διαδοχική μορφή λατρευτικής συνέχειας. Η λιθόστρωτη σκάλα του μοναστηριού οδηγεί σε θαυμάσια κτίσματα που χρονολογούνται από το 1740. Το μοναστήρι περιβάλλεται από πευκόδασος. Από τη θέση του προσφέρεται εξαιρετική θέα προς το λεκανοπέδιο της Μαντινείας. Η προσωνυμία Γοργοεπήκοος προέρχεται από την πίστη των χριστιανών ότι η Παναγία εισακούει γοργά (αμέσως) τις προσευχές των πιστών. Το Μοναστήρι εορτάζει στις 15 Αυγούστου και σήμερα είναι γυναικεία μονή. Οι ορειβάτες έκαναν μια σύντομη επίσκεψη στη Μονή και στη συνέχεια ετοιμάστηκαν και πήγαν στο ρέμα Γκαβέζου, από όπου ξεκίνησαν την πεζοπορία τους, ενώ οι τουρίστες και οι πεζοπόροι παρέμειναν στη Μονή περισσότερο. Οι ορειβάτες  άρχισαν την πορεία τους παίρνοντας το μονοπάτι από το ρέμα Γκαβέζου που οδηγεί στο διάσελο , βόρεια του Κτενιά. Ανεβαίνοντας περάσαμε ένα μικρό εικονοστάσι  και στο διάσελο συναντήσαμε τον χωματόδρομο  που κατευθύνεται προς το Τουρνίκι. Προχωρήσαμε αριστερά για λίγο στο δασικό δρόμο και στη συνέχεια πήραμε τα σημάδια φεύγοντας δεξιά  προς τα έλατα που οδηγούν προς την κορυφή. Μια μικρή στάση για ξεκούραση και στη συνέχεια  όμορφη διαδρομή μέσα στα έλατα μέχρι το βάραθρο  και από τις σκάλες φτάσαμε στην κορυφή του Αρτεμισίου ( 1772 μ. ).

Η θέα από εκεί ανατολικά προς τον Αργολικό κόλπο αλλά και δυτικά προς την πεδιάδα της Τρίπολης φανταστική. Αφού ξεκουραστήκαμε και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες, ξεκινήσαμε την κατάβαση από τα Χτένια προς την Καρυά. Κατεβήκαμε τα βράχια, που σε κάποια σημεία ήθελαν ιδιαίτερη προσοχή, και παίρνοντας την κορυφογραμμή προς τα Βόρεια  σε μια ώρα περίπου είχαμε φτάσει στους πρόποδες του βουνού. Κοιτάζοντας ψηλά στην κορυφή δεν πιστεύαμε στα μάτια μας  ότι είχαμε ανέβει εκεί ψηλά. Στη συνέχεια η διαδρομή ήταν πιο εύκολη με πρόσφατα σημάδια  από αγώνα ορεινού δρόμου, σε σχεδόν καθαρό από πέτρες μονοπάτι, και κατευθυνόταν προς το χωριό. Λίγο κατηφορικό σε πολλά σημεία, αλλά τελικά φτάνει στον χωματόδρομο που, αν τον πάρεις αριστερά, σε οδηγεί στον κεντρικό δρόμο που έρχεται από την Νεστάνη στην Καρυά. Περάσαμε κάθετα τον κεντρικό δρόμο και κατευθυνθήκαμε προς τον Προφήτη Ηλία και από εκεί πήραμε το μονοπάτι που μέσα από μια ρεματιά με καρυδιές και πλατάνια οδηγεί στο Κολοκοτρωνίτσι. Φτάσαμε στην πλατεία του χωριού ύστερα από μια διαδρομή 6 ωρών στο πανέμορφο Αρτεμίσιο. Οι πεζοπόροι και οι τουρίστες μετά τη Γοργοεπήκοο έφυγαν για την Καρυά ή αλλιώς Κολοκοτρωνίτσι (σε αυτό το μέρος γυρίστηκε η επιτυχημένη σειρά «Καφέ της χαράς») στέκει στους πρόποδες του Αρτεμισίου, σε υψόμετρο 700 μέτρων, και προσκαλεί τους επισκέπτες του σε μια μοναδική εμπειρία.   Φτάνοντας στο χωριό, οι μεν τουρίστες περιηγήθηκαν το χωριό  με τα πέτρινα παραδοσιακά σπιτάκια και ανακάλυψαν ήρεμες γωνιές για χαλάρωση και καφεδάκι , ενώ οι πεζοπόροι έκαναν μια κυκλική διαδρομή προς το βουνό.  Ξεκίνησαν από την άκρη του χωριού , όπου υπάρχουν τα ερείπια των παλιών νερόμυλων, και ανέβηκαν το όμορφο μονοπάτι μέσα από τα πλατάνια προς τον Προφήτη Ηλία. Από εκεί  πήραν τον χωματόδρομο  προς τη Νεραϊδόβρυση,  έκαναν μια όμορφη διαδρομή μέσα στα έλατα και παίρνοντας το μονοπάτι έφτασαν στο κεντρικό δρόμο που οδηγεί  πίσω στο χωρίο Καρυά. Από εκεί κάποιοι πήραν την άσφαλτο,  πέρασαν  την όμορφη εκκλησία Παναγιά της Καρυάς, όπου υπάρχει πηγή με δροσερό νερό και κατευθύνθηκαν στο χωριό, ενώ  οι υπόλοιποι έκαναν μια κυκλική διαδρομή και κατέβηκαν και αυτοί στο χωριό. Όλοι μαζί  καθίσαμε στις ταβέρνες που διαθέτει το χωριό  για φαγητό, απολαμβάνοντας ντόπια κρέατα και οικολογικά προϊόντα, όπου η έκφραση «σπιτική ελληνική κουζίνα» αποκτά την πραγματική της διάσταση και αξία. Γευτήκαμε ζεστό ψωμί από τον παραδοσιακό φούρνο αλλά και νόστιμα   τυροπιτάρια και τραχανόπιτες. Ήταν μια ακόμα όμορφη εκδρομή με πεζοπορία και ορειβασία στο Αρτεμίσιο από τις πολλές που κάνουμε σε αγαπημένα βουνά του Φυσιολάτρη, όπως το Αρτεμίσιο. Επόμενο βουνό που προγραμματίζουμε στην περιοχή είναι ο Κτενιάς. Οψόμεθα ....